IV. Гамәли-ихҗади бирем. Тәрҗемә итәргә һәм текст язарга.

1) Тәрҗемә: "Әни - синең беренче дустың. Ул кайгыртучан һәм ягымлы. Аның белән һәрвакыт рәхәт. Әни сиңа сөйләшергә һәм йөрергә өйрәтте. Ул сиңа беренче китапны укыды, анда хикәяләр һәм әкиятләр бар иде. Безнең әниләр күп эшлиләр. Алар заводларда, колхозларда, хастаханәләрдә һәм мәктәпләрдә хезмәт итәләр. Әниең белән горурлан һәм аңа ярдәм ит!" 2) Җавап: "Минем әнием бик яхшы кеше. Ул мине һәрвакыт аңлый һәм ярдәм итә. Мин мәктәптә укыганда, ул миңа өй эшләрен эшләргә булыша. Әнием минем өчен һәрвакыт үрнәк булып тора. Мин аны бик яратам."